​ေလထု ႏွင္​့ ​ေလ​ေၾကာင္​းပညာ

ေလထု ႏွင့္ ေလေၾကာင္းပညာ
*********************

✴    ေလယာဥ္ပ်ံသည္ ေလထဲတြင္သြားေသာယာဥ္ျဖစ္
၏။ ေလကိုအမွီျပဳ၍ ပ်ံသန္းႏိုင္ျခင္းျဖစ္၏။ ေလမ႐ွိ
လ်ွင္ ေလယာဥ္ပ်ံဟူ၍ ေပၚေပါက္ မလာႏိုင္ ။သို႔ေသာ္
လူတို႔သည္ ေလေၾကာင္းစီးပြားလုပ္ငန္းနယ္ပယ္ႀကီး
( Aviation Industry ) ၏ အေျခခံအက်ဆံုးမွာ ' ေလ '
ျဖစ္ေၾကာင္းကို ေမ့ေလ်ာ့ထားတတ္ၾကသည္။ ေလယာဥ္မေပၚမီက ေ႐ွးဦးတီထြင္သူတို႔သည္ ေလကို
ေလ့လာစူးစမ္းၾကသည္။

✴     ေလသည္ ကမၻာေျမႀကီးကို ဝန္းရံပတ္ထားေသာ
ဓာတ္ေငြ႔ ေရာျဖစ္သည္။ ေလထု ( atmosphere ) ဟု
လည္းေခၚၾကသည္။ ေလဟုေခၚေသာ ဓာတ္ေငြ႔ေရာ
သည္ ကမၻာ့မ်က္ႏွာျပင္မွသည္ အာကာသအထိ ပ်ံႏွံေန
သည္။ ကမၻာ ပတ္လည္တြင္ ေလထုတည္တံ့ေနေအာင္
ကမၻာ့ဆြဲအားက ဆြဲငင္ထားသည္။ ေလတြင္ပါဝင္ေသာ
ဓာတ္ေငြ႔မ်ားသည္ လြတ္လပ္စြာေရြ႔လ်ား ေရာႁပြမ္းေန
ၾကသည္။ ဓာတ္ေငြ႔ ေမာ္လီက်ဴးမ်ားသည္ ေလထုကို
ျဖတိသန္းသြားေသာ ေနေရာင္ျခည္ ႏွင့္ ထိေတြ႔႐ိုက္
ခတ္မိေသာအခါတြင္ အေရာင္မ်ိဳးစံုျဖာထြက္သည္ ။
အျပာေရာင္သည္ အျခားအေရာင္မ်ားထက္ ပိုမိုအား
ေကာင္းသျဖင့္ မိုးေကာင္းကင္သည္ ျပာႏွမ္းေနရျခင္း
ျဖစ္၏။

✴     ေလထဲတြင္ အခ်ိဳးအစားအမ်ားဆံုး ပါဝင္ေသာ
အဓိကဓာတ္ေငြ႔ႏွစ္မ်ိဳးမွာ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ ႏွင့္
ေအာက္စီဂ်င္ ျဖစ္၏။ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ က ၇၈% ႏွင့္
ေအာက္စီဂ်င္ ၂၁% ပါဝင္သည္။ က်န္ ၁% တြင္
အာဂြန္က အမ်ားဆံုး ျဖစ္ၿပီး ေရေငြ႔ ၊ ကာဗြန္ဒိုင္
ေအာက္ဆိုက္ ၊ နီယြန္ ၊ ဟီလီယမ္ ၊ ခရစ္တြန္ ၊
ဟိုက္ဒ႐ိုဂ်င္ ၊ ဇီႏြန္ ႏွင့္ အိုဇုန္းဓာတ္ေငြ႔ တို႔က
အနည္းငယ္စီ ပါဝင္ၾကသည္ ။

✴      ေလထဲတြင္ ေရေငြ႔ပါဝင္ေၾကာင္း အထက္တြင္
ဆိုခဲ့၏။ ဤေရေငြ႔ ( Water vapour )သည္ မ်က္စိျဖင့္
မျမင္ႏိုင္ေသာ ဓာတ္ေငြ႔ အသြင္ျဖင့္ပါဝင္ေနျခင္းျဖစ္သု္။
ျမစ္ ၊ ေခ်ာင္း ၊ အင္းအိုင္ ၊ ပင္လယ္ ၊ သမုဒၵရာ တို႔မွ
ေရမ်ားအေငြ႔ျပန္ကာ ေလထုထဲေရာက္႐ွိေရာေႏွာသြား
ေသာေရေငြ႔ကို ေရေငြ႔စို ( moisture )ဟုေခၚသည္ ။
တစ္ဖန္ ေလထုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ ေရေငြ႔စို ပမာဏ ကို
စိုထိုင္းဆ ( humidity )ဟုေခၚသည္ ။ ေလထု၏ စိုထိုင္းဆသည္ ေလထု၏ အပူခ်ိန္ ၊ ေလထုတည္႐ွိ
ေသာေနရာႏွင့္ ရာသီဥတု အေပၚတြင္တည္မွီ၍
အနည္းအမ်ား ကြာျခားသည္ ။

✴      ေလသည္ အလြန္႔အလြန္ ေအးျမလာပါက
ေလထုတြင္ပါဝင္ေသာေရေငြ႔သည္ အလြန္ေသးငယ္
ေသာ ေရမႈန္ေရမႊား ( water droplets )  သို႔မဟုတ္​
ေရမႈန္ခဲ ( ice crystals ) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားျပန္သု္။
ယင္းကို အခဲျဖစ္စဥ္ ( condensation )ဟု ေခၚသည္။
ဤျဖစ္စဥ္ ေပၚေပါက္ေစေသာ အပူခ်ိန္ကို ေရခဲမွတ္
( dew point ) ဟု ေခၚသည္။ ေလထု ႏွင့္ ဆက္စပ္
ေနေသာ အႏွီ႐ူပေဗဒဆိုင္ရာ အေၾကာင္းအခ်က္ႏွင့္
ေဝါဟာရ တို႔သည္ ေလေၾကာင္းပ်ံသန္းမႈတြင္ မိုးေလဝသ ( Meteorology )ဘာာသာရပ္ အျဖစ္ အက်ံဳးဝင္လာသည္ ။

ေလ၏ဂုဏ္သတၱိမ်ား
***************

✴      ေလယာဥ္ တည္ေဆာက္ရာတြင္ ေလ၏ဂုဏ္သတၱိကိုမွီၿပီး ပံုစံ ေရးဆြဲၾကရသည္ ။

✴     ပထမဂုဏ္သတၱိမွာ ' အေလးခ်ိန္ဖိအား႐ွိျခင္း '
ျဖစ္၏။ ေလသည္ အစိုင္အခဲႏွင့္ အရည္တို႔ထက္
မ်ားစြာ ေပါ့ပါးေသာေၾကာင့္ သူ႔တြင္ အေလးခ်ိန္႐ွိသည္
ကို သတိမျပဳမိၾကေခ်။ ေလတြင္ အေလးခ်ိန္႐ွိပံုကို
႐ိုးစင္းလြယ္ကူေသာ နည္းျဖင္္ျပသႏိုင္သည္ ။
ပုလင္းတစ္ပုလင္းထဲမွ ေလကို ေလစုပ္စက္ျဖင့္ စုပ္ယူ
ကာ အဖံုးကိုလံုေအာင္ပိတ္ၿပီး အေလးခ်ိန္ခ်ိန္ပါ ။
ထို႔ေနာက္ အဖံုးဖြင့္၍ ေလျပန္ဝင္ေစၿပီး ထပ္မံခ်ိန္ပါ ။
ပထမ အေလးခ်ိန္ထက္ တိုးလာသည္ ။
ျခားနားေသာ အေလးခ်ိန္မွာ ေလ၏ အေလးခ်ိန္ျဖစ္၏။

✴     တစ္ဖန္ ေလတြင္ဖိအား႐ွိျပန္သည္ ။
ဖိအား႐ွိျခင္းမွာ အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။
ဖိအား႐ွိေၾကာင္းကိုလည္း လြယ္ကူစြာစမ္းသပ္ျပႏိုင္သု္။
ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ထဲကို စကၠဴ  က်ဴ႐ိုးတံ စိုက္ထည့္ထား
လ်ွင္ ေဖ်ာ္ရည္မ်က္ႏွာျပင္သည္ နဂိုအတိုင္းပင္႐ွိေန၏။
က်ဴ႐ိုးတံ ကို ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေသာ္ ေဖ်ာ္ရည္သည္ က်ဴ႐ိုး
တံ အတိုင္းတက္လာ၏။ သာမန္အားျဖင့္ ေဖ်ာ္ရည္ကို
စုပ္ယူသည္ဟု ထင္မွတ္ၾက၏ ။ အမွန္တကယ္ မွာ
က်ဴ႐ိုးတံ ထဲ႐ွိ ေလကို စုပ္ယူလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ။

✴     ထို႔ေၾကာင့္ က်ဴ႐ိုးတံ ထဲတြင္ ေလဟာနယ္ျဖစ္
သြား၍ ေလဖိအားက်သြားသည္။ ထိုအခါ က်ဴ႐ိုးတံ
အျပင္ဘက္ေဖ်ာ္ရည္ မ်က္ႏွာျပင္ ေပၚဖိေနေသာ ေလဖိ
အားက မ်ားသြားသည္။ ဖိအားမ်ားေသာေလကဖိလိုက္
သျဖင့္ ဖိအားနည္းေသာ က်ဴ႐ိုးတံ တေလ်ွာက္ ေဖ်ာ္ရည္ တက္လိုက္လာျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေလကိုစုပ္
မယူမိက က်ဴ႐ိုးတံ ထဲ႐ွိ ေလဖိအားႏွင့္ ေဖ်ာ္ရည္ခြက္
ထဲ႐ွိ ေလဖိအားတို႔ ညီမ်ွေနသျဖင့္ ေဖ်ာ္ရည္မ်က္ႏွာျပင္
သည္ တစ္ညီတည္း႐ွိ ေနျခင္းျဖစ္သည္ ။
ေလတြင္ဖိအားမ႐ွိလ်ွင္ အေတာင္ပံက ပင့္အားရယူ
မေပးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ တစ္နည္းအားျဖင့္
ေလယာဥ္ပ်ံဟူ၍ ျဖစ္မလာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္
အေရးပါလွေပသည္ ။

✴      သိပၸံပညာတြင္ ေလဖိအားကို ေျပာဆိုရာ တြင္
ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ( sea level ) ကို ကမၻာ့မ်က္ႏွာ
ျပင္ အျဖစ္စံထား တိုင္းထြာ ၾကသည္ ။
ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္႐ွိ ေလတစ္ကုဗေပ
( ၀ ဒသမ ၀၃ ကုဗမီတာ ) ၏ အေလးခ်ိန္မွာ 1¼ေအာင္စ ( ၃၅ ဂရမ္ )မ်ွသာ ႐ွိေသာ္လည္း ကမၻာ
ပတ္လည္႐ွိ ေလထုႀကီး တစ္ခုလံုး၏ အေလးခ်ိန္မွာ
၅,၇၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ ေ႐ွာ့တန္
( ၅၂၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ မက္ထရစ္တန္ )
မက ႐ွိေပသည္ ။ ေလထု၏ အေပၚဆံုး အလႊာမွသည္
ေအာက္ဘက္႐ွိ အလႊာအသီးသီးေပၚသို႔ ဖိထားေသာ
ေလ၏ အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ေလဖိအား ( air pressure)
တစ္နည္းအားျဖင့္ ေလထုဖိအား ( atmospheric px )
ဟူ၍ ျဖစ္လာသည္ ။

✴      ေလဖိအား ကို ဘာေရာ္မီတာ ျဖင့္ တိုင္းသည္ ။
အတိုင္းအထြာ ယူနစ္ ႏွစ္မ်ိဳး ႐ွိသည္ ။ ျပဒါးအမွတ္ ၏
လက္မ ၊ သို႔မဟုတ္​ မီလီမီတာ
( inches or millimeters of mercury ) ျဖင့္ တစ္မ်ိဳး
တိုင္းသည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ ဘား ( bars )
သို႔မဟုတ္​ မီလီဘား ( millibars ) ျဖစ္သည္ ။

✴      ဘာ႐ိုမီတာတြင္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္၏
ပ်ွမ္းျပေလထုဖိအားကို ျပဒါး၏ ၂၉ ဒသမ ၉၂ လက္မ
သို႔မဟုတ္​ ျပဒါး၏ ၇၆၀ မီလီမီတာ ဟု လည္းေကာင္း
၁၀၁၃ မီလီဘား ဟုလည္းေကာင္းေဖာ္ျပသည္ ။

✴     ထို႔ေၾကာင့္ ေလယာဥ္ပ်ံ၏ အျမင့္ျပမီတာတြင္
၂၉ ဒသမ ၉၂ လက္မ ၊ သို႔မဟုတ္​ ၇၆၀ မီလီမီတာ
သို႔မဟုတ္​ ၁၀၁၃ မီလီဘား ကို ထည့္သြင္းလိုက္ပါက
ၫႊန္တံျပေသာ အျမင့္မွာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္
အထက္တြင္ ေရာက္႐ွိေနေသာ ေလယာဥ္၏ အျမင့္ေပ
သို႔မဟုတ္ အျမင့္မီတာ ကိုရသည္ ။

✴      ေလဖိအား သည္ ရာသီဥတု ကိုလိုက္၍ ေျပာင္း
လဲသည္။ ၾကည္လင္ေသာ ေန႔ထက္ စြတ္စိုထိုင္းမႈိင္း
ေသာေန႔၏ ေလထုဖိအား မွာ ပိုနည္းသည္ ။
မိမိ သြားမည့္ ေလယာဥ္ကြင္း၏ ဖိအားသည္ ရိွိ႐ိုး႐ွိစဥ္
ထက္ နိမ့္က်ေနၿပီဆိုလ်ွင္ ေလယာဥ္ကြင္းအဝင္တြင္
မိုးတိမ္ မိုးရြာသြန္းမႈႏွင့္ ေလျပင္းတိုက္ခတ္မႈေတြကို
ေမ်ွာ္ေတြး ထားႏိုင္ေလသည္ ။

✴     ထို႔အျပင္ ေျမမ်က္ႏွာျပင္အနိမ့္အျမင့္ ကိုလိုက္၍
လည္း ဖိအားမတူညီေပ ။ ကမၻာ ေျမျပင္ႏွင့္ နီးကပ္
ေသာ ေလသည္ ေလထု ထုထည္ႀကီးတစ္ခုလံုး၏
အေလးခ်ိန္ဖိထားျခင္းကို ခံရသျဖင့္ ဖိအားပိုမ်ား ၍
အေပၚသို္ျမင့္တက္သြားသည္ႏွင့္အမ်ွ ေလထု၏ အေလးခ်ိန္ေလ်ာ့သြားကာ ဖိအားနည္းသြားရျခင္းျဖစ္သု္
ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္ေပၚေလယာဥ္ကြင္းသည္ ေျမျပန္႔
ေလယာဥ္ ကြင္းထက္ ဖိအားနည္းသည္ ။

✴      ဒုတိယဂုဏ္သတၱိမွာ ' ေရြ႔လ်ားမႈ ႐ွိျခင္း' ျဖစ္သု္။
ေလသည္ ကမၻာ့မ်က္ႏွာျပင္ အႏွံ႔ျဖတ္သန္း၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး
ေရြ႔လ်ားသြားလာသည္ ။ ဤသို႔ျဖင့္ ေလတိုက္ခတ္မႈ
( ဝါ )တိုက္ခတ္ေလ ( wind ) ျဖစ္လာသည္ ။
တိုက္ခတ္ေလ ျဖစ္ေပၚေအာင္ ဖန္တီးေပးသူမွာ ေန၏
အပူခ်ိန္ ( heat )ျဖစ္သည္ ။ ထိုအပူ႐ွိန္သည္ ကမၻာ
ေျမျပင္ေပၚ သို႔ ညီညီမ်ွမ်ွ မသက္ေရာက္ေပ ။

✴      ပူေႏြးေသာေနရာ႐ွိေလတို႔သည္ အပူ႐ွိန္ေၾကာင့္
က်ယ္ျပန္႔လာသည္။ ေပါ့ပါးလာသည္။ ထိုအခါေျမမ်က္
ႏွာျပင္အနီး႐ွိ ေလေပါ့တို႔သည္ အေပၚသို႔တက္သြားေပ
ရာ ထိုေနရာတြင္ ေလဖိအားနည္းၿပီး က်န္ရစ္သည္ ။
ပတ္ဝန္းက်င္ ဖိအားမ်ားေသာ ေနရာမွေလတို႔သည္
ဖိအားနည္းေသာ ေနရာသို႔အစားထိုးဝင္ေရာက္လာျခင္း
ျဖင့္ ေလတိုက္ခတ္မႈ ျဖစ္ေပၚသည္ ။ ပထဝီဘာသာ
တြင္ သင္ၾကားရေသာ ပင္လယ္ေလႏွင့္ ကုန္းေလ
တို႔မွာ ဤသေဘာတရားအတိုင္းပင္ျဖစ္၏ ။

✴       ကမၻာေျမျပင္အထက္ ၆ မိုင္ မွ ၉မိုင္ ( ၁၀ မွ
၁၅ ကီလိုမီတာ )အတြင္းတြင္ ေကြ႔ဝိုက္တိုက္ခတ္ေသာ
ေလစီးေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးမွာ အလြန္ျမန္ေသာ အလ်င္ႏႈန္း
႐ွိေသာ ေၾကာင့္ ဂ်က္ေလစီးေၾကာင္း ( Jet streams )
ဟုေခၚသည္ ။ ေလစီးေၾကာင္း ဗဟိုတြင္ တစ္နာရီလ်ွင္
မိုင္ ၂၀၀ ( ၃၂၀ ကီလိုမီတာ ) ႏႈန္းမက ႐ွိတတ္ေသာ
ေၾကာင့္ ေလယာဥ္ မႈးမ်ား အထူးသတိထားရသည္ ။

✴       တတိယ ဂုဏ္သတၱိမွာ ' တြန္းကန္ခုခံမႈ႐ွိျခင္း'
ျဖစ္သည္။ ေလ၏ တြန္းကန္ခုခံမႈ ( air resistance )
သည္ ပ်ံသန္းမႈပညာရပ္တြင္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ
အခန္းကဏမွ ပါဝင္သည္။ ဤတြန္းကန္ခုခံမႈကို ေလထီးခုန္ဥပမာတြင္ သိသာႏိုင္သည္။ ေလထီးမပြင့္မီ
လ်င္ျမန္စြာက်လာေသာသူသည္ ေလထီးပြင့္ၿပီးေနာက္
ေလထီးကို ေလကတြန္းကန္ထား သျဖင့္ အက်ေႏွး
ေကြးရသည္။

✴      ေလသည္ ေလထုအတြင္း ျဖတ္သန္းသြားေသာ
မည္သည့္ေရြ႔လ်ား အရာဝတၳဳကိုမဆို တြန္းခုခံမည္သာ
ျဖစ္၏။ ေလထုတြင္ပါဝင္ေသာ ဓာတ္ေငြ႔ တို႔၏ အဏုျမဴ
မႈန္ ကေလးမ်ား ၊ ေမာ္လီက်ဴးမ်ားႏွင့္ ေရြ႔လ်ား
အရာဝတၳဳတို႔ ပြတ္တိုက္မိေသာေၾကာင့္ ဤတြန္းကန္
ခုခံမႈ ေပၚေပါက္ လာရသည္။

✴      အရာဝတၳဳသည္ ေလထုအတြင္း ျမန္ျမန္ျဖတ္
သန္းသြားေလေလ ေလ၏တြန္းကန္ခုခံမႈကို ပိုမိုရင္ဆိုင္
ရ ေလေလျဖစ္သည္။ သင္သည္ ညီညာေသာလမ္းေပၚ
တြင္ စက္ဘီးနင္းသြားပါက မ်က္ႏွာကိုေလတိုးေသာ
ခံစားမႈ့ ကိုခံစားရလိမ့္မည္။ဤသည္မွာ ေလ၏
ခုခံတြန္းကန္မႈ ျဖစ္၏။ အကယ္၍ ကုန္းဆင္းအတိုင္း
နင္းသြားလ်ွင္ ပိုၿပီးေလတိုးသည္ ကိုခံစားရ၏။
တစ္ဖန္ ကုန္းတက္ေရာက္သြားေသာ အခါ လမ္းျပင္
ညီေပၚမွာထက္ ေလတိုးမႈ့ေလ်ာ့နည္းသြားေၾကာင္းေတြ႔
ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလ၏တြန္းကန္ ခုခံမႈ သည္
အရာဝတၳဳ၏ ေရြ႔လ်ားမႈ ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္အခ်ိဳးက်ေပသု္ ။

✴      စတုတၳဂုတ္သတၱိမွာ ' ဖိသိပ္ခံႏိုင္ျခင္း 'ျဖစ္သည္
ေလကိုပံုမွန္႐ွိျမဲ ေလထုဖိအား ထက္ အဆရာေပါင္းမ်ား
စြာတိုးျမႇင့္၍ အလံုပိတ္ေနရာ တစ္ခုခုအတြင္းတြင္ ထည့္
ထားႏိုင္သည္။ ယင္းေလကို ဖိသိပ္ေလ
( compress air )ဟု ေခၚသည္။ ထိုသို႔ေလကို ဖိသိပ္
ထားေသာအခါ ေလ၏ အဏုျမဴ အက္တမ္ႏွင့္
ေမာ္လီက်ဴး တို႔၏ လႈပ္႐ွားမႈ့ ႏႈန္းမွာ သြက္လက္ျမန္
ဆန္လာသည္။

✴       ထို႔ေၾကာင့္ ဖိိသိပ္ခံထားရေသာ ေလသည္
ပူေႏြး ေန၏။ ေလယာဥ္ ဘီးတံ ( undercarriage
Or landing gear ) တြင္ ေဆာင့္ဒဏ္ခံႏိုင္ေအာင္
ဖိသိပ္ေလကို စပရင္ကန္အားသဖြယ္ အသံုးျပဳသည္။
ႏူမက္တစ္ပရက္႐ွာ ( pneumatic pressure )
ဟု ေခၚသည္။

✴       ၂၀ ရာစုဝင္ခါနီးမွ ေအ႐ိုဒိုင္းနမစ္ ( Aerodynamics ) ဘာသာရပ္သည္ စတင္ေပၚေပါက္
လာ၏။ ေလ ၊ သို႔မဟုတ္ ေငြ႔ရည္ ( fluid ) တစ္
မ်ိဳးမ်ိဳးထဲတြင္ ေရြ႔လ်ားေနေသာ အရာဝတၳဳတစ္ခုခု
အေပၚတြင္ သက္ေရက္ေသာအားမ်ား ( forces )
ကို ေလ့လာေသာ သိပၸံအညာရပ္ ျဖစ္သည္ ။
ဤ ပညာရပ္ေၾကာင့္ ေလထက္ေလးေသာ ယာဥ္ပ်ံကို
တီထြင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေလထုႏွင့္ ေလ၏ဂုဏ္သတၱိမ်ား
သည္ ေလေၾကာင္းပညာရပ္အတြက္ အေျခခံအက်ဆံုး
လိုအပ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။
Pa Pa Whiskey Lima

https://m.facebook.com/photo.php?fbid=265504597177374&id=100011535066368&set=o.888491711173041